Roszczenie dzieci po śmierci ojca i matki na skutek wypadku komunikacyjnego w 1997 r. Kierujący pojazdem osobowym marki zjechał na prawą stronę jezdni i uderzył w przydrożne drzewo. Na skutek zaistniałego zdarzenia kierujący i pasażerowie (rodzice powodów) ponieśli śmierć na miejscu. W sprawie przedmiotowego wypadku komunikacyjnego zostało wydane postanowienie o umorzeniu dochodzenia wobec śmierci sprawcy wypadku.
| Powód | Wypłacono w likwidacji szkody | Odszkodowanie | Zadośćuczynienie | Łączne zadośćuczynienie i odszkodowanie wraz z odsetkami |
| córka | 30.000 zł | 50.000 zł | 270.000 zł | 410.000 zł |
| syn | 30.000 zł | 50.000 zł | 270.000 zł | 410.000 zł |
| córka | 30.000 zł | 50.000 zł | 270.000 zł | 410.000 zł |
Żądania powodów zostały przez Sąd Okręgowy w Siedlcach uznane za w pełni zasadne i w całości zasługujące na uwzględnienie.
W przedmiotowej sprawie bezspornym było, iż pozwany TUiR W. S. A. z siedzibą w Warszawie jako ubezpieczyciel posiadacza pojazdu w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z ruchem pojazdu ponosił odpowiedzialność cywilną za skutki wynikłe z przedmiotowego zdarzenia. Pozwany co prawda w odpowiedzi na pozew negował swoją odpowiedzialność wskazując na odpowiedzialność osoby trzeciej, jednak doświadczenie i zaangażowanie prawników kancelarii pozwoliło udowodnić odpowiedzialność pozwanego i wygrać sprawę.
W ocenie Sądu przedstawione w sprawie dowody, w szczególności ze źródeł osobowych w sposób bezsporny wskazują, iż powodów z rodzicami łączyła silna więź w relacjach dzieci – rodzice. Cała piątka tworzyła jedną, prawidłowo funkcjonującą, kochającą się rodzinę. Powodowie w chwili śmierci byli małoletnimi dziećmi. Wypadek samochodowy rodziców i ich śmierć była dla nich bardzo traumatycznym przeżyciem. W jednej chwili przestał istnieć ich bezpieczny, pełen pozytywnych uczuć świat.
Sąd uwzględnił również w całości żądanie powodów zapłaty na ich rzecz odszkodowania na podstawie art. 446 § 3 kc. Zgodnie ze wskazanym przepisem jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, Sąd może od zobowiązanego do naprawienia szkody przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej. Pogorszenie sytuacji życiowej obejmuje szkody, które choć w pewnym stopniu dają się ocenić materialnie. Szkody takie zachodzą przykładowo w przypadku utraty ojca lub matki przez małoletnie dzieci. W tym przypadku jeśli nawet świadczenia podstawowe zmarłego na rzecz najbliższych członków rodziny zostaną zrekompensowane w inny sposób, np. zgodnie z art. 446 § 2 kc lub poprzez świadczenia z ubezpieczenia społecznego, to jednak pozostaje rozległa dziedzina utraty świadczeń z zakresu wzajemnej pomocy, opieki, wychowania itp., których w ramach odszkodowania z art. 446 § 2 kc czy świadczeń z ubezpieczenia społecznego pokryć nie można. Ścisłe, rachunkowe określenie rozmiarów tych szkód jest niemożliwe i dlatego wchodzi w grę przyznanie „stosownego odszkodowania” na podstawie art. 446 § 3 kc. Podkreślić należy, że sfera zastosowania art. 446 § 3 kc nie ogranicza się jednak tylko do szkód mających choć częściowo charakter materialny, mogą bowiem istnieć szkody, które w ogóle nie mają charakteru materialnego, lecz stanowią pogorszenie sytuacji życiowej. Pogorszenie sytuacji życiowej zachodzi zatem zarówno wtedy, gdy szkody spowodowane przez śmierć osoby najbliższej mają w pewnym stopniu charakter materialny, wykraczający poza zakres art. 446 § 1 i 2 kc, jak i wtedy, gdy szkody te takiego charakteru wprawdzie nie mają, lecz polegają na obiektywnym pogorszeniu pozycji życiowej danej osoby w świecie zewnętrznym. Określenie znacznego pogorszenia sytuacji życiowej należy odczytywać nie tylko w materialnym aspekcie zmienionej sytuacji bliskiego członka rodziny zmarłego, ale w szerszym kontekście, uwzględniającym przesłanki pozaekonomiczne określające tę sytuację. Do tych ostatnich niewątpliwie zaliczyć należy utratę oczekiwania przez osobę poszkodowaną na pomoc i wsparcie członka rodziny, których mogła ona zasadnie spodziewać się w chwilach wymagających takich zachowań. Dlatego też wszystkie te okoliczności muszą być brane pod uwagę przy określaniu należnego uprawnionemu stosownego odszkodowania (por. przykładowo wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 2010r. II CSK 213/10 LEX nr 950429, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 2008r. V CSK 544/07 LEX nr 424335, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 stycznia 1968 r., I PR 424/67, LEX nr 6263). Znaczne pogorszenie sytuacji życiowej, o którym mowa we wskazanym przepisie obejmuje zatem niekorzystne zmiany bezpośrednio w sytuacji materialnej najbliższych członków rodziny zmarłego, jak też zmiany w sferze dóbr niematerialnych, które rzutują na ich sytuację materialną.
