Wyrok Sądu Okręgowego w Zamościu z dnia 18 listopada 2014 r.

Roszczenie syna i brata oraz córki i siostry, po śmierci matki i brata, poszkodowanych w wypadku komunikacyjnym w 2004 r. Kierujący samochodem osobowym, będąc w stanie nietrzeźwości, zjechał na przeciwległy pas ruchu doprowadzając do czołowego zderzenia z prawidłowo jadącym pojazdem. W wyniku wypadku śmierć ponieśli poszkodowani, będący pasażerami prawidłowo poruszającego się samochodu.

Sąd uzasadniając wyrok wskazał: „wysokość zadośćuczynienia z tytułu naruszenia dóbr osobistych wskutek śmierci osoby bliskiej winna być uzależniona przede wszystkim od indywidualnej oceny sytuacji, jaka panowała w rodzinie przed śmiercią osoby bliskiej (…) znaczenie ma bliskość relacji emocjonalnych (…), każdego z powodów łączyła z matką i bratem silna i stabilna więź emocjonalna. Więzi rodzinne jakie łączyły strony ze zmarłymi były typowe dla rodzin cechujących się zdrowym przywiązaniem. Ich zerwanie miało niebagatelny wpływ na funkcjonowanie psychospołeczne każdego z powodów. Rodzina była ze sobą zżyta i żyła zgodnie. Utrzymywała regularne i zażyłe kontakty.”