Wyrok Sądu Okręgowego w Zamościu z dnia 13 kwietnia 2017 r.

Roszczenie matki i rodzeństwa po śmierci syna i brata, poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym w 1999 r. Kierujący samochodem osobowym w skutek niedostosowania techniki i taktyki jazdy do warunków panujących na drodze, doprowadził kierowany przez siebie pojazd do poślizgu, w następstwie czego pojazd ten przemieścił się na przeciwny pas ruchu i zderzył się z busem przewożącym pasażerów. W wyniku powyższego śmierć na miejscu zdarzenia poniósł pasażer samochodu osobowego.

Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wskazał: „Nie może budzić w stanie faktycznym sprawy wątpliwości, że wielodzietna rodzina zmarłego, przed jego śmiercią była bardzo zżyta i funkcjonowała pomyślnie w otoczeniu. W rodzinie panowały prawidłowe relacje interpersonalne. Należy uznać, że cierpienia wszystkich powodów spowodowane utratą najbliższego członka rodziny i to w tak młodym wieku (12 lat), są trudne do jakiegokolwiek przeliczenia na pieniądze. Rolą zadośćuczynienia jest w odpowiedniej mierze zaspokoić cierpienia za doznaną krzywdę, w sprawie za utratę więzi rodzinnych i to nie tyle ich przerwanie, co bezpowrotne pozbawienie na przyszłość.”