Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 25 marca 2016 r.

Roszczenie męża po śmierci żony oraz dzieci po śmierci matki, poszkodowanej w wypadku komunikacyjnym w 2003 r. Kierujący samochodem osobowym przekroczył dopuszczalną prędkość oraz nie zachowując należytej kontroli nad torem ruchu pojazdu zjechał na prawe pobocze i potrącił znajdującą się tam rowerzystkę, która w wyniku odniesionych obrażeń poniosła śmierć na miejscu zdarzenia.

Sąd uzasadniając wyrok podniósł: „Zebrane w sprawie dowody jednoznacznie potwierdzają, że śmierć (poszkodowanej) spowodowała u powodów dotkliwe cierpienia psychiczne. Po jej śmierci u powodów pojawiło się uczucie rozpaczy, ogromnego żalu, smutek, przygnębienie, poczucie niepowetowanej straty, co jest konsekwencją żałoby. Jakość życia powodów została w znacznym stopniu obniżona, ich aktywność życiowa została nie tylko przytłumiona ale i w znacznym stopniu zaburzona. Pozostałe uczucia smutku, osamotnienia i żalu będą towarzyszyły powodom z pewnością przez następne lata ich życia”.