Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 11 marca 2016 r.

Roszczenie rodziców i brata po śmierci syna oraz brata (18 lat) poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym w 2009 r. Kierujący samochodem osobowym przekroczył administracyjnie dozwoloną prędkość i w wyniku niezachowania szczególnej ostrożności podczas manewru wyprzedzania innego samochodu, utracił panowanie nad pojazdem i uderzył w rowerzystów, jednym z nich był poszkodowany.

Powód Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono Łączne zadośćuczynienie
Matka ODMOWA 150.000 zł 100.000 zł 100.000 zł +odsetki
Ojciec 11.200 zł 138.800 zł 88.800 zł 100.000 zł +odsetki
Brat 5.950 zł 75.050 zł 44.050 zł 50.000zł

+odsetki

*Ubezpieczyciel w likwidacji przyjął 30 % przyczynienie się poszkodowanego do szkody.

**Sąd nie uwzględnił przyczynienia się poszkodowanego do szkody, wskazując, iż wyłączną winę za spowodowanie wypadku ponosi kierowca.

Sąd w uzasadnieniu podniósł: „Niewątpliwie przeżycie śmierci najbliższego członka rodziny stanowi wielką dolegliwość psychiczną, której skutki rozciągają się na całe życie osoby bliskiej, w zasadzie nie do naprawienia wobec niemożności przywrócenia stanu poprzedniego. W każdym przypadku śmierć osoby bliskiej jest bolesnym ciosem przeżywanym nie tylko w momencie powzięcia o niej wiadomości, cierpienia psychiczne zawsze rozciągnięte są w czasie, a śmierć osoby bliskiej jest co do zasady najbardziej traumatycznym przeżyciem w życiu dla każdego człowieka. Zwłaszcza dotyczy to rodzica, niezależnie czy to matka, czy ojciec, który musi przeżyć śmierć swojego dziecka. Naturalny porządek rzeczy wobec śmierci dziecka zostaje bowiem gwałtownie odwrócony”.

Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 16 marca 2016 r.

Roszczenie żony i dzieci po śmierci męża oraz ojca poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym w 2014 r. Kierujący samochodem osobowym zjechał na przeciwległy pas ruchu doprowadzając do zderzenia czołowego z prawidłowo jadącym samochodem. Poszkodowany był kierowcą prawidłowo poruszającego się pojazdu.

Powód

Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono

Łączne zadośćuczynienie

Żona

30.000 zł

120.000 zł

70.000 zł

100.000 zł +odsetki

Córka

15.000 zł

105.000 zł

65.000 zł

80.000 zł +odsetki

Syn

15.000 zł

105.000 zł

65.000 zł

80.000zł

+odsetki

W sprawie domagano się również stosownego odszkodowania na rzecz żony po śmierci męża.

Powód

Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono

Łączne odszkodowanie

Żona

ODMOWA

30.000 zł

30.000 zł

30.000 zł

+odsetki

W uzasadnieniu Sąd wskazał: „Po śmierci (poszkodowanego) u powodów pojawiło się dużo uczuć takich jak rozpacz, ogromny żal, smutek, przygnębienie, poczucie niepowetowanej straty, co jest konsekwencją żałoby. Jakość życia powodów została w znacznym stopniu obniżona (…) Pozostałe uczucia smutku, osamotnienia i żalu będą towarzyszyły powodom z pewnością przez następne lata ich życia, powodowie do chwili obecnej doświadczają negatywnych emocji w okresach wspomnień o mężu i ojcu”.

Sąd Okręgowy uzasadniając przyznanie stosownego odszkodowania po śmierci męża podniósł, iż: „Zmarły bardzo dbał i opiekował się rodziną, żoną oraz dziećmi. Powódka nie musiała martwić się o bieżącą pomoc finansową, opiekę czy pomoc w pracach domowych, a więc mogła ona jeszcze przez długie lata liczyć na jego wsparcie i pomoc (…) Niewątpliwie więc śmierć poszkodowanego spowodowała znaczne pogorszenie sytuacji życiowej powódki przejawiające się w utracie wsparcia i pomocy w rozmaitych sytuacjach życiowych, w utracie szansy na pomoc w przyszłości”.

Wyrok Sądu Okręgowego w Zamościu z dnia 31 maja 2016 r.

Roszczenie żony i córek po śmierci męża oraz ojca, poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym w 2004 r. Kierujący samochodem osobowym, będąc w stanie nietrzeźwości, zjechał na przeciwległy pas ruchu doprowadzając do czołowego zderzenia z prawidłowo jadącym pojazdem. W wyniku wypadku śmierć ponieśli pasażerowie prawidłowo poruszającego się samochodu, jednym z nich był poszkodowany.

Powód

Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono

Łączne zadośćuczynienie

Żona

20.000 zł

100.000 zł

100.000 zł

120.000 zł +odsetki

Córka

20.000 zł

100.000 zł

100.000 zł

120.000 zł +odsetki

Córka

ODMOWA

120.000 zł

100.000 zł

100.000zł

+odsetki

Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wskazał: „szczególny rodzaj dobra osobistego, jakim jest prawo do życia w rodzinie, utrzymywania więzi z najbliższymi członkami rodziny zasługuje w hierarchii wartości na wyjątkową ochronę. Naruszenie bowiem powyższego dobra osobistego powoduje nieodwracalną, ogromną stratę i cierpienie psychiczne. Relacje natomiast między małżonkami, jak i rodzicami a dziećmi należą do najbliższych w rodzinie (…) krzywda wywołana śmiercią współmałżonka jest jedną z najbardziej dotkliwych i najmocniej odczuwalnych z uwagi na rodzaj i siłę więzi rodzinnych oraz rolę pełnioną w rodzinie”.

Odnośnie żony zmarłego Sąd podniósł: „Po śmierci męża życie powódki uległo radykalnej zmianie, w której nie potrafiła się odnaleźć. Utraciła poczucie bezpieczeństwa, życiowej stabilizacji, możliwość opieki, pomocy i wsparcia”.

Odnośnie dzieci zmarłego Sąd argumentował przyznane kwoty zadośćuczynienia, wskazując: „powódki we wczesnym okresie dzieciństwa straciły ojca – jedną z dwóch najbliższych i najważniejszych osób, których nikt nie może zastąpić, pozbawione zostały tym samym miłości ojca, osobistych jego starań o utrzymanie i wychowanie, normalnego życia rodzinnego i poczucia bezpieczeństwa”.

Wyrok Sądu Okręgowego w Zamościu z dnia 18 listopada 2014 r.

Roszczenie syna i brata oraz córki i siostry, po śmierci matki i brata, poszkodowanych w wypadku komunikacyjnym w 2004 r. Kierujący samochodem osobowym, będąc w stanie nietrzeźwości, zjechał na przeciwległy pas ruchu doprowadzając do czołowego zderzenia z prawidłowo jadącym pojazdem. W wyniku wypadku śmierć ponieśli poszkodowani, będący pasażerami prawidłowo poruszającego się samochodu.

Powód

Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono

Łączne zadośćuczynienie

Córka

Siostra

10.000 zł

5.000 zł

100.000 zł

30.000 zł

100.000 zł

30.000 zł

110.000 zł +odsetki

35.000 zł + odsetki

Syn

Brat

10.000 zł

5.000 zł

100.000 zł

30.000 zł

100.000 zł

30.000 zł

110.000 zł +odsetki

35.000 zł + odsetki

Sąd uzasadniając wyrok wskazał: „wysokość zadośćuczynienia z tytułu naruszenia dóbr osobistych wskutek śmierci osoby bliskiej winna być uzależniona przede wszystkim od indywidualnej oceny sytuacji, jaka panowała w rodzinie przed śmiercią osoby bliskiej (…) znaczenie ma bliskość relacji emocjonalnych (…), każdego z powodów łączyła z matką i bratem silna i stabilna więź emocjonalna. Więzi rodzinne jakie łączyły strony ze zmarłymi były typowe dla rodzin cechujących się zdrowym przywiązaniem. Ich zerwanie miało niebagatelny wpływ na funkcjonowanie psychospołeczne każdego z powodów. Rodzina była ze sobą zżyta i żyła zgodnie. Utrzymywała regularne i zażyłe kontakty.”

Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 25 marca 2016 r.

Roszczenie męża po śmierci żony oraz dzieci po śmierci matki, poszkodowanej w wypadku komunikacyjnym w 2003 r. Kierujący samochodem osobowym przekroczył dopuszczalną prędkość oraz nie zachowując należytej kontroli nad torem ruchu pojazdu zjechał na prawe pobocze i potrącił znajdującą się tam rowerzystkę, która w wyniku odniesionych obrażeń poniosła śmierć na miejscu zdarzenia.

Powód Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono Łączne zadośćuczynienie
Mąż 40.000 zł 80.000 zł 60.000 zł 100.000 zł +odsetki
Córka 30.000 zł 110.000 zł 70.000 zł 100.000 zł +odsetki
Syn 30.000 zł 110.000 zł 70.000 zł 100.000zł

+odsetki

Sąd uzasadniając wyrok podniósł: „Zebrane w sprawie dowody jednoznacznie potwierdzają, że śmierć (poszkodowanej) spowodowała u powodów dotkliwe cierpienia psychiczne. Po jej śmierci u powodów pojawiło się uczucie rozpaczy, ogromnego żalu, smutek, przygnębienie, poczucie niepowetowanej straty, co jest konsekwencją żałoby. Jakość życia powodów została w znacznym stopniu obniżona, ich aktywność życiowa została nie tylko przytłumiona ale i w znacznym stopniu zaburzona. Pozostałe uczucia smutku, osamotnienia i żalu będą towarzyszyły powodom z pewnością przez następne lata ich życia”.

Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 28 listopada 2014 r.

Roszczenie matki i brata po śmierci poszkodowanego (18 lat) w wyniku wypadku komunikacyjnym w 2009 r. Kierujący samochodem osobowym przekroczył administracyjnie dozwoloną prędkość i w wyniku niezachowania szczególnej ostrożności podczas manewru wyprzedzania innego samochodu, utracił panowanie nad pojazdem i uderzył w rowerzystów,

jednym z nich był poszkodowany.

Powód Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono Łączne zadośćuczynienie
Matka ODMOWA 150.000 zł 150.000 zł 150.000 zł +odsetki
Brat 5.950 zł 75.050 zł 75.050 zł 81.000 zł +odsetki

*Ubezpieczyciel w likwidacji przyjął 30 % przyczynienie się poszkodowanego do szkody.

**Sąd nie uwzględnił przyczynienia się poszkodowanego do szkody, wskazując, iż wyłączną winę za spowodowanie wypadku ponosi kierowca pojazdu.

W ocenie Sądu żądanie powodów zasądzenia na ich rzecz zadośćuczynienia było usprawiedliwione i co do wysokości i co do zasady. „Roszczeń dochodzi matka i jedyny brat, którzy mieszkali w jednym domu i wspólnie prowadzili gospodarstwo domowe. Stanowili rodzinę. Nagła śmierć (syna i brata) spowodowała u powodów cierpienie i pogorszenie jakości życia”.

Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 11 grudnia 2015 r.

Roszczenie żony po śmierci męża, dzieci po śmierci ojca oraz matki po śmierci syna, poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym w 2005 r. Kierujący samochodem typu bus, zjechał na lewy pas ruchu, doprowadzając do czołowego zderzenia z prawidłowo jadącym autobusem. Obaj kierowcy w wyniku zdarzenia ponieśli śmierć. Poszkodowany był kierowcą autobusu.

Powód Wypłacono w likwidacji szkody

W.P.S.

Zasądzono Łączne zadośćuczynienie
Żona 20.000 zł 100.000 zł 60.000 zł 80.000 zł +odsetki
Córka 20.000 zł 100.000 zł 60.000 zł 80.000 zł +odsetki
Syn 20.000 zł 100.000 zł 60.000 zł 80.000 zł

+odsetki

Matka 20.000 zł 100.000 zł 30.000 zł 50.000zł

+odsetki

Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wskazał: „postępowanie dowodowe potwierdziło, że więź rodzinna pomiędzy powodami a zmarłym była szczególnie silna. Należy też wskazać, iż spowodowanie wypadku komunikacyjnego, w którym śmierć poniósł poszkodowany było zawinionym i bezprawnym naruszeniem dobra osobistego powodów w postaci prawa do życia w rodzinie oraz prawa do utrzymania więzi rodzinnych. Nie budzi też wątpliwości istnienie adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy opisanym zdarzeniem a naruszeniem dóbr osobistych powodów. Przeżywanie przez powodów żałoby po stracie męża (ojca/syna) było szczególnie intensywne. Tym samym Sąd miał uprawnienie do przyznania powodom odpowiedniej sumy zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku,
Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie
Postanowienie Sądu Najwyższego

Sprawa karna dotyczyła wypadku komunikacyjnego z 2013 r., w którym zginął młody chłopiec. Kierowca samochodu osobowego, nie zachowując należytej ostrożności zjechał na przeciwny pas ruchu i potrącił prawidłowo poruszającego się w tym samym kierunku lewą krawędzią pasa lewego drogi 13 letniego pieszego, który na skutek odniesionych obrażeń poniósł śmierć, a następnie sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia. Ponadto oskarżony odpowiadał już za spowodowanie podobnego wypadku. Sąd Rejonowy uznał kierowcę za winnego przedmiotowego zdarzenia, wymierzając mu karę 8 lat pozbawienia wolności. Niniejszy wyrok został zaskarżony co do wysokości orzeczonej kary. W apelacji pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wnosił o wymierzenie sprawcy 12 lat pozbawienia wolności. Sąd Okręgowy uwzględnił apelację, podnosząc orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności do 12 lat.
W uzasadnieniu Sąd Okręgowy, podzielił argumentację przedstawioną w apelacji podnosząc: „Ucieczka (oskarżonego) za granicę podyktowana była chęcią uniknięcia odpowiedzialności, w szczególności uniemożliwieniem lub utrudnieniem ustalenia wszystkich okoliczności zdarzenia, w tym tożsamości osoby odpowiedzialnej za wypadek. (…) Oskarżony, nie wyciągnął właściwych wniosków ze swojego wcześniejszego zachowania na drodze i po raz kolejny doprowadził do zaistnienia wypadku ze skutkiem śmiertelnym i znowu pozostawił swoją ofiarę na drodze. (…)
W ocenie sądu okręgowego tylko najwyższy wymiar kary uczyni zadość społecznemu odczuciu sprawiedliwości i spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa”.
Sąd Najwyższy oddalił kasację obrońcy oskarżonego jako oczywiście bezzasadną.